Semmel Ekmekleri

İnsanın kendi ekmeğini kendisinin yapması gibisi var mı? Fazla ekmek yemeyen, beyaz ekmek hiç yemeyen, ama yediği zaman da ekmeğin doğalını ve lezzetlisini arayan biriyseniz işiniz zor. Tatile çıksanız sırt çantanızda ekmeğinizle dolaşırsınız. Oturduğunuz lokantalarda kepekli ekmek olup olmadığını umutsuzca sorarsınız, "malesef" yanıtını alınca da usulca bir parça ekmek çıkarmanız gerekir çantanızdan! Bakkallardaki ekmeklerin hangisi daha lezzetlidir diye uzun uzun bakar, sonunda birini alır, umduğunuz gibi çıkmayınca da hayal kırıklığına uğrarsınız. Bunlar işin sıkıntılarıdır. Keyifli tarafı ise evde ekmek yapmaktır!

Hemen belirtmem gerekir ki bizim evde ekmeğin uzmanı annemdir. Uzun yıllardır kendi ekmeğimizi kendimiz yapıyoruz. Henüz hem kepekli olup hem lezzetli olan bir ekmek bulamadık fırınlarda / marketlerde. Kepekli diye satılan ekmeklere bakıyorum da, bir ekmek nasıl o kadar esmer olabilir ki? Poşetlerde satılan markalı ekmekleri de denedim ama hem neden o kadar pahalı olduklarını anlayamadım hem de hakiki ekmek lezzetini bulamadım onlarda da.

Annem ekmeği nohut mayasıyla yapar. Mayayı kurar önce, sonra heyecanla mayanın gelmesini bekler. Yazsa problem olmaz da, kışsa mayayı üşütmemek için battaniyelere sarıp sarmalamak ve arada kontrol edip beklemek gerekir. Sabır işidir biraz da. Mayanın canı istemediyse ne yapsanız gelmez bazen! (neyse ki seyrek olur bu) Keyfi gelip köpüklenince de ekmek hamurunu hazırlamaya girişilir. Oldukça vakit alan bütün bu işlemlerin sonunda en az 1 hafta yenecek ekmeğimiz hazırdır, gerektikçe dilim dilim ısıtmak üzere buzdolabına kaldırılır. Hele kahvaltılarda, zeytinyağlı çökeleğe bu ekmeği banmak müthiştir!

Evde ekmek kalmadığı ya da azaldığı zamanlarda ben devreye girer, ekmek denemeleri yapmak isterim:) Annemin, "yağ konulmayan tarif dene, az yap, ben yarın öbür gün maya kurarım fazla olmasın" uyarıları eşliğinde kolları sıvarım. Ne keyiftir o! Önce sevdiğiniz bir müziği koyarsınız mutfağa taşıdığınız minik teybe. Hamuru uzun uzun yoğurmak, ama çok da yormamak gerekir. Yoğururken tüm sıkıntılarınız uçar gider. Parmaklarınızın altında yumuşacık şekillenen hamura konsantre olursanız, hakiki bir meditasyon yapmış olursunuz!

Ben de dün eve gidip marketten alınmış esmer (!) ekmekleri görünce ekmek yapmaya karar verdim. Viyanalı fırıncıların küçük ekmeklerine deniyormuş semmel ekmeği. Özelliği sadece küçük olmaları mıdır bilmiyorum, çünkü tarifi aslında oldukça basit. Ben böyle minik somun ekmekleri seviyorum, semmel ekmeklerini de sevdim.

Malzemeler

• 600 g un* (yaklaşık)
• 1/2 paket yaş maya (21 gr)
• 250 ml su (ılık)
• 1 tatlı kaşığı şeker
• 1 tatlı kaşığı tuz

* Unun yarısını normal un, yarısını da tam buğday unu (kepekli un) olarak kullandım. Bu yöntemi pek çok hamur işine uyguluyorum aslında. Tamamında kepekli un kullanıldığında hamurun pişerken daha az kabarmasına neden olduğu için yarı yarıya ölçüsüyle yapıyorum.


Yapılışı

1. Ilık suyun içine şekeri atın, mayayı elinizle ufalayıp suyun içinde çözdürün.
2. Unun bir kısmını yoğurma kabınıza alın, ortasını açın, tuzu kenarlara serpin.
3. Hamurun ortasına mayalı suyu dökün, yoğurmaya başlayın. Unun kalanını azar azar ilave ederek elinize fazla yapışmayan kıvama gelinceye kadar yoğurun (içinde yağ olmadığı için elinize hafif yapışan bir hamur olabilir, çok fazla un koymayın).
4. Hamurun üzerini nemli bir bezle örterek 1 saat mayalanmaya bırakın.
5. Mayalandığı zaman bir kez daha yoğurun, istediğiniz büyüklükte somunlar yapıp yağlı kağıt serilmiş tepsiye koyun (ben 3 somun yaptım).
6. Tepsinin üzerini bir bezle kapatark bir 30 dk kadar daha bekleyin, somunlar tekrar kabarsın.
7. Fırını 220 dereceye getirin, ısıya dayanıklı bir tasın içine doldurduğunuz sıcak suyu fırının içinde uygun bir yere koyun.
8. Ekmeklerinizi fırına verin, yaklaşık 30 dk pişirin.
9. Fırından aldıktan sonra somunların üzerine bir fırça ile su sürün, tepsinin üzerini de bir örtü ile kapatın ki yumuşak kalsınlar.

Sabahın kör vakti olduğu için bu fotoğraf gün ışığından yararlanmak adına balkonda çekildi. İlk fotoğrafın arka planındaki yeşiller, talan ettiğim fesleğen saksıları :)