Çavdar Ekmeği

<blockquote></blockquote><br /><br /><img alt="" border="0" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5070617248056690882" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhDCqW8GVWZ67G1NM1AHlZp2M5V_PaRPKdXOCLfZ0rrZxRDNJXu8TgBSlJPQxsnwhy9DQkxxGYa4RFjb5XJqgYeN-1v8roZiygDksYg_iE3xzV3PUU-m4BX4xgNTNlqjzmAR5O2F2d7rvuS/s400/%C3%A7avdar_2.jpg" style="DISPLAY: block; MARGIN: 0px auto 10px; CURSOR: hand; TEXT-ALIGN: center" /><br /><span style="color:#000000;">Kendime gelmem uzun sürdü... </span><br /><span style="color:#000000;">Hala da tam gelmiş sayılmam ama yaşamak için yemek de lazım:) Sonunda günler sonra mutfağa girdim ve birkaç şey pişirdim. Bunlardan çok sevdiğim çavdar ekmeğini paylaşmak istiyorum. </span><br /><span style="color:#000000;"></span><br /><span style="color:#000000;">Çavdar ekmeğini seviyorum, çünkü hem kepekli ekmeğe göre çok daha lezzetli, hem de kan şekerini dengeleyici bir özelliği var. İçeriğinde B2, B6, B12 ve C vitaminleri ile demir, kalsiyum, niasin, folik asit ve çinko bulunan çavdar ekmeğinin lif içeriği de oldukça yüksek.. Yeterli lif alındığında sindirim sisteminin düzenli çalıştığı artık herkesçe biliniyor. Ama çavdar ekmeğinin faydaları bunlarla sınırlı değil.. Vücuttaki toksinleri atmaya, damar sertliğini önlemeye, kolesterolü ve yüksek tansiyonu düşürmeye yardımcı olduğu gibi, kalp krizi riskini azalttığı da biliniyor. </span><br /><span style="color:#000000;"></span><br /><span style="color:#000000;">Ekmeğin yapımında kullandığım undan da bahsetmek istiyorum. Bu kez </span><a href="http://www.karahanun.com.tr/"><span style="color:#000000;">Karahan Un</span></a><span style="color:#000000;">'un organik çavdar ununu denedim. Firma yetkilisi Özlem Hanım'la geçenlerde bir yazışmamız olmuş, ardından da organik unlarını denemem için bir paket göndermişlerdi. Paketten çıkan unları görünce hemen denemek için sabırsızlanmıştım ama buzlukta epeyce ekmek stoğum olduğundan ertelemek zorunda kalmıştım. Daha önce ekolojik pazardan aynı markanın tam buğday ununu alıp denemiştim gerçi, yani bildiğim bir markaydı ancak bu kadar çok çeşitleri olduğunu bilmiyordum. Özellikle daha önce hiçbir yerde görmediğim organik buğday unu (beyaz un) oldukça şaşırttı beni. Bildiğimiz beyaz unlar kadar beyaz (!) değil, ancak hem rafine edilmiş hem de organik olması hamur işlerinde gönül rahatlığıyla kullanılabilmesi için yeterli.. Ben ilk olarak yaptığım bir kekte kullandım ve oldukça güzel sonuç aldım. Ekmeklik buğday ununu da ilk fırsatta deneyeceğim, muhtemelen bu haftasonunun kahvaltısı için:) </span><br /><br /><img alt="" border="0" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5070617222286887074" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhHcllaj688LRf_8UwzAxTvuuUUm8RI_sEtwbZYT-Xjw-BTpYiR1kL0TUDlkbjJyYjOcQkaFcFir5QlhBOh2ffGNZGrHo-uqb3dK6scyoN73G3hs-2RrMcs9fk5QNd65z_crcpBZWmiT4LQ/s400/karahan+un.jpg" style="DISPLAY: block; MARGIN: 0px auto 10px; CURSOR: hand; TEXT-ALIGN: center" /><br /><span style="color:#000000;">Karahan Un'un tüm çeşitlerinin yakında büyük marketlerde bulunabileceğini ekleyip tarife geçmek istiyorum. Ekmeğin tarifi bir başka sevdiğim un markasının, Doygun'un yeni ürünü yulaflı unun paketinden.. Doğruyu söylemek gerekirse Doygun'un tam buğday ununu oldukça beğensem de yulaflı unundan memnun kalmadım. İçinde oldukça fazla miktarda kabuk vardı ve bunları farketmiş olduğum halde unu elemediğime sonradan (yaptığım çörekleri yerken) pişman oldum! Belki bir üretim hatasıdır diye düşünmek istiyorum, zira unu bu haliyle tüketmek mümkün değil.. </span><br /><span style="color:#000000;"></span><br /><span style="color:#000000;">Yazacağım ölçülerle orta boy bir ekmek elde edilebiliyor. Kabuğu sert, içi oldukça tok bir ekmek oluyor, hani bir dilimi doyuranlardan.. Bu tür ekmekleri ve çavdarın lezzetini seviyorsanız denemenizi ve tadını daha çok alabilmek için kızartarak tüketmenizi tavsiye ederim. </span><br /><span style="color:#000000;"></span><br /><strong><span style="color:#000000;">Malzemeler:</span></strong><br /><br /><span style="color:#000000;">- 1 su bardağı ılık yağsız süt<br />- 1/2 su bardağı ılık su<br />- 3 tatlı kaşığı toz şeker<br />- 1 tatlı kaşığı deniz tuzu<br />- 1 küp yaş maya<br />- 2 yemek kaşığı zeytinyağı<br />- 1 yemek kaşığı sirke<br />- Aldığı kadar çavdar unu (yaklaşık 5 bardak) </span><br /><span style="color:#000000;"></span><br /><strong><span style="color:#000000;">Yapılışı:</span></strong><br /><span style="color:#000000;"></span><br /><span style="color:#000000;">1. Süt, su, şeker ve mayayı çukur bir kasede karıştırıp eritin. </span><br /><span style="color:#000000;"></span><br /><span style="color:#000000;">2. Yoğurma kabına 3 su bardağı un koyun, ortasını açıp kenarlarına tuzu serpin. Ortasına da mayalı karışımı boşaltın. </span><br /><span style="color:#000000;"></span><br /><span style="color:#000000;">3. Hamuru yoğururken zeytinyağını ve sirkeyi ekleyin. Kıvama gelinceye kadar un ekleyebilirsiniz ancak hamurun elinizden tamamen ayrılmasını beklemeyin, hafifçe ele yapışan ama sertçe bir hamur oluyor. </span><br /><span style="color:#000000;"></span><br /><span style="color:#000000;">4. Hamurun üzerini örtüp oda sıcaklığında 1 saat mayalandırın. Süre sonuna doğru fırınınızı 200 dereceye getirip ısıtmaya başlayın.<br /></span><br /><span style="color:#000000;">5. Mayalanan ekmeğinize şekil verip yağlı kağıt serili tepsiye alın. Üzerine bıçakla derin çizikler atabilir, dilerseniz susam, çörekotu vb. serpebilirsiniz. Isınmış fırının bir köşesine bir kase içinde kaynar su koyun ve ekmeği fırına sürün. Kabuğu iyice kızarıncaya kadar pişirin.</span><br /><br /><br /><p><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjrq-4rzRQiCPziTfCQocZXGWpuRpW3HV4bgLkZhu2zg6jx4TGKFglaSwsEi9VNArPw_zPNDelJnEsUkitIxT_E8HgwpdheKhlN32aZG45PSLIgLq3AhjhYz20CWtM6p96MyuojuMmVzKyO/s1600-h/çavdar_1.jpg"><img alt="" border="0" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5070617235171788978" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjrq-4rzRQiCPziTfCQocZXGWpuRpW3HV4bgLkZhu2zg6jx4TGKFglaSwsEi9VNArPw_zPNDelJnEsUkitIxT_E8HgwpdheKhlN32aZG45PSLIgLq3AhjhYz20CWtM6p96MyuojuMmVzKyO/s400/%C3%A7avdar_1.jpg" style="DISPLAY: block; MARGIN: 0px auto 10px; CURSOR: hand; TEXT-ALIGN: center" /></a><br /><span style="color:#000000;">Bu ekmeğin bana tek zararı dilimlerken elimi kesmem oldu, birkaç gün sargılı parmakla gezdim:) Aman dikkat, siz avucunuz yerine kesme tahtasını kullanın!</span></p><p></p>

Çavdar Ekmeği

Kendime gelmem uzun sürdü... Hala da tam gelmiş sayılmam ama yaşamak için yemek de lazım:) Sonunda günler sonra mutfağa girdim ve birkaç şey...

Devamı »

Sonsuzluk notalarında buluştuk...

<blockquote></blockquote><blockquote></blockquote><p><br />Konserin muhteşem açılış parçası "Dua":<br /><a href="http://www.youtube.com/watch?v=owXmghaHhJ0">http://www.youtube.com/watch?v=owXmghaHhJ0</a><br /><br /><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiUmOwf582-k_IMgW0CjV_N32Q4kuiS6jgyWJ8435CaZGDTpm9xRrjXjPH1qy0FItUMm7EHXgaAPA7O7-zLSfulZDkGs5UXUi7j8fITLLiVz2tuxqBS_pFU3Sukqsu4ZMMKax9FRMuC20HL/s1600-h/konser+02.jpg"><img alt="" border="0" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5066998239893604498" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiUmOwf582-k_IMgW0CjV_N32Q4kuiS6jgyWJ8435CaZGDTpm9xRrjXjPH1qy0FItUMm7EHXgaAPA7O7-zLSfulZDkGs5UXUi7j8fITLLiVz2tuxqBS_pFU3Sukqsu4ZMMKax9FRMuC20HL/s400/konser+02.jpg" style="DISPLAY: block; MARGIN: 0px auto 10px; CURSOR: hand; TEXT-ALIGN: center" /></a><br /><span style="color:#000000;">... hala ses tellerim acıyor, avuçlarım yanıyor, gözlerimi kapasam O'nu görüyorum, kulaklarımda hala sesi... <em>"sizi birbirinize emanet ediyorum, sakın ayrılmayın"</em> diyen sesi...</span></p><p><span style="color:#000000;">.. yıkandı ruhlarımız, arındık kuşatıldığımız dünyanın kirliliklerinden, çıktığımız bir <em>gece yolculuğu</em>nda daha, kainatın ötelerine uzandık kurduğu ışıklı köprüden.. </span></p><p><span style="color:#000000;">şarkılarına eşlik ederken <em>"öyle güzelsiniz ki.."</em> diyordu, oysa kendi güzelliğinin yansımasıydık her birimiz..<br />.. gözlerimizle buluştu, hepimizle, birer birer..<br />ve uzattı ellerini sonunda, kutsadı bizi ipeksi dokunuşuyla..<br />.. işte </span><em><span style="color:#000000;">"o anda durdu zamanlar.. öylece kaldık!"<br /></span></em><em><br /></em><span style="color:#000000;">gözyaşları tutulamadı <em>"bile bile.. bilmezcesine.."</em> derken, <em>şalamar</em>'da çığlıklar durmadı, <em>"inandığın ötelere.. ötelere.. uç yalnız uç.." </em>derken melekler korosu bir an bile susmadı..</span></p><p><img alt="" border="0" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5066998235598637186" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgGPtsV_AuBK8q7OqENb77UrLQu2n0F3B5x_7xmjJIfg2xOZuwfnXmLrceA1J0qJW_0zmrEPRevhEz0Gkj05qr6zysHaszwii9L-pYmuBWeJUm3eMsuqworqWzhu2hD4Ve9YjTBeohHIFYv/s400/%C3%B6ncesi....jpg" style="DISPLAY: block; MARGIN: 0px auto 10px; CURSOR: hand; TEXT-ALIGN: center" /></p><p><span style="color:#000000;">hayır, bittiğine inanmak istemiyorum..<br />.. <em>vuslatınla bizi sevindirip</em> yüreklerimize defalarca <em>ışık ve sevgi</em> serperek, gittin mi sahiden İrem?<br /></span></p>

Sonsuzluk notalarında buluştuk...

Konserin muhteşem açılış parçası "Dua": http://www.youtube.com/watch?v=owXmghaHhJ0 ... hala ses tellerim acıyor, avuçlarım yanıyor...

Devamı »

Işığa... aşkla....

<blockquote></blockquote><blockquote></blockquote><blockquote></blockquote><blockquote></blockquote><br /><br /><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjxGXfzjgWuiI3GMhKw4PqQQBmbNXOtTwwKTmztu7JTm7OZtPasVzzbStCZ35dJMVKbI8LNYtmVLlWQ48oLYZ-9Ilo24REsaVR3yZtjVqabodUWA33TP683w0CbrfA_y43lnwOZIBCj6iex/s1600-h/ilhanirem.jpg"><img alt="" border="0" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5062935106448571682" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjxGXfzjgWuiI3GMhKw4PqQQBmbNXOtTwwKTmztu7JTm7OZtPasVzzbStCZ35dJMVKbI8LNYtmVLlWQ48oLYZ-9Ilo24REsaVR3yZtjVqabodUWA33TP683w0CbrfA_y43lnwOZIBCj6iex/s400/ilhanirem.jpg" style="DISPLAY: block; MARGIN: 0px auto 10px; CURSOR: hand; TEXT-ALIGN: center" /></a><br /><span style="color:#000000;">29 Eylül 2006 akşamında bir düş görmüştüm ben.. </span><br /><span style="color:#000000;">bir düşte yaşamıştım.. </span><br /><span style="color:#000000;">o düşü unutamadım. </span><br /><span style="color:#000000;"></span><br /><span style="color:#000000;">.. o düşten sonra ben aynı ben olmadım.. </span><br /><br /><span style="color:#000000;">.. ışıklı bir koridora çekti beni Derviş, ellerimden tutup o kocaman evrene aldı diğerleriyle beraber, büyülendim.. O'nunla aynı boyutta buluşabilmek, şarkılarını dinlerken gözlerimi kapayıp ruhumun koridorlarına, oradan da kainatın mavi ışıklı derinliklerine dalabilmekten başka birşeymiş.. Bu aşk gibi birşeymiş aslında, belki aşktan da öte birşeymiş.. </span><br /><br /><span style="color:#000000;">Ege'de bir bahar akşamı buluşacağız tekrar.. </span><br /><span style="color:#000000;">20 Mayıs 2007 akşamı...</span><br /><span style="color:#000000;">Buluşacağız ve yeniden "sağlamasını yapacağız" paylaşımlarımızın.. Yeniden büyülenecek yüreklerimiz, gözlerimize yine yaşlar dolacak.. Biz, İstanbul'dan yola çıkan bir otobüs dolusu sevecen, O'nunla İzmir'de buluşmaya gideceğiz, verilmiş bir sözü tutar gibi... </span><br /><span style="color:#000000;">.. merhaba diyeceğiz, </span><br /><span style="color:#000000;">aslında hiç hoşçakal demedik ki... </span><br /><br /><span style="color:#000000;">... yaşadıklarımız yine sadece bir konser olmayacak.. </span><br /><span style="color:#000000;">... aşk kapıları açılacak, bir kez daha..</span><br /><br /><span style="color:#000000;">"Allahım aç kapılarını..<br />Allahım aşk kapılarını!.."</span><br /><br /><span style="color:#000000;">.. ve ne olur o gece yağmurlar değil, yıldızlar yağsın üzerimize.... </span>

Işığa... aşkla....

29 Eylül 2006 akşamında bir düş görmüştüm ben.. bir düşte yaşamıştım.. o düşü unutamadım. .. o düşten sonra ben aynı ben olmadım.. .. ışıklı...

Devamı »

Siyah üzümlü, zencefilli kek

<blockquote></blockquote><blockquote></blockquote><blockquote></blockquote><blockquote></blockquote><br /><br /><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiHNhdwwz2-dgVbkS3PUEqRFVijTXj0OIwQQiiL-DMUrURjKGneun6k9Bbt2hAQN4VGDYFR8KWs1ct6BpVWS1pD-9OQzJomO8qVlLKNnPOjKdez0OEQP4UhzlBh70tTLzSZdA-Ne8ZhC8yp/s1600-h/s.üzümlü_zencefilli1.jpg"><img alt="" border="0" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5059970019941203042" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiHNhdwwz2-dgVbkS3PUEqRFVijTXj0OIwQQiiL-DMUrURjKGneun6k9Bbt2hAQN4VGDYFR8KWs1ct6BpVWS1pD-9OQzJomO8qVlLKNnPOjKdez0OEQP4UhzlBh70tTLzSZdA-Ne8ZhC8yp/s400/s.%C3%BCz%C3%BCml%C3%BC_zencefilli1.jpg" style="DISPLAY: block; MARGIN: 0px auto 10px; CURSOR: hand; TEXT-ALIGN: center" /></a><br /><span style="color:#000000;">Kek yapılan zamanlar -eğer bir konuk için yapmıyorsanız- moral zamanlarıdır..<br /><br />Evdeyseniz, keyfiniz biraz az şekerliyse, haftasonu gazetelerini kucaklayıp kanepeye yayıldıysanız, hele de içinizden hiçbirşey yapmak gelmiyorsa, fırında pişen kekin kokusunu duymak moral seviyenizi yükseltebilir. Tabi o keki paylaşamadığınız için bir yandan hüzünlenebilirsiniz de... Ama yine de kekiniz henüz ılıkken iki dilim kesip ilk çatalı aldığınızda, ardından mis kokan kahvenizi kocaman yudumladığınızda biraz daha iyi hissedersiniz.</span><br /><br /><span style="color:#000000;">Dün böyle biraz az şekerliydim..<br />Tüm az şekerli zamanlarımda olduğu gibi çok şekerli şeyler yemeyi özledim.. Bu keki o zaman yapmadım aslında, yapalı çok olmuştu da buzlukta kalmıştı birkaç dilim. Onları ısıttım. Tijen ablacığımın armağanı olan patlak pirinçli yeşil çaydan demledim. Annemi aradım, ağladığımı belli </span><span style="color:#000000;">etmeyerek anneler gününü kutladım. Ona yolladığım çikolataları ve biscottileri çok beğenmiş, hatta biscottileri pastaneden aldığımı zannetmiş başta. Bunları belki moral olsun diye söylemişti ama ben yine de gülümsedim. Sonra aynı gün doğumgünü olan kardeşimi aradım, Hayal bebek annesinin karnındayken kutlayacakları ilk anneler günü & doğumgününde o da ona yolladığım muffinleri çok sevmiş.. Bir müddet sonra kendimi daha iyi hissetmeye başladım, en azından akşama kadar...<br /><br />Dediğim gibi bu keki daha önce yapmıştım. Zencefilin yoğun tadını hissederek, özellikle yeşil çayla birlikte yemeyi çok sevdiğim, sağlıklı bir kek olmuştu. <em>Dr. Ender Saraç</em>'ın diyet yapanlar için verdiği bir tarifti aslında. Onun tarifleri genellikle güzel olur, yani sağlıklı ama tatsız tuzsuz birşeyle karşılaşmazsınız. Çünkü daima kuru meyvelerin, kuruyemişlerin ve baharatların tüketilmesini tavsiye eder, tariflerinde de bunlardan bolca vardır. Keki ben çok sevmiştim, diyetle hiç ilgisi olmayan bir arkadaşım da tadıp aynı şekilde beğenince tarifini paylaşma düşüncem kesinleşti. İşte buyrun hem diyet yapanlar için lezzetli ve doyurucu bir ara öğün, hem yapmayanlar için moral yükseltici bir kek tarifi...<br /></span><br /><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgq4389r1YmxuoPJH5sTaW1Ac3HqhM54uy_cubqBLzbDizIvSP8_NLDmVy2zGRFoO4v0mEMAYcyYupGqJiTpbuVJ2F7_XHTL8nhU7CMcqVIfOMVDzSgpTtTSGRDBE1w8FVHPQZv12wiJeAF/s1600-h/s.üzümlü_zencefilli3.jpg"><img alt="" border="0" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5059970032826104962" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgq4389r1YmxuoPJH5sTaW1Ac3HqhM54uy_cubqBLzbDizIvSP8_NLDmVy2zGRFoO4v0mEMAYcyYupGqJiTpbuVJ2F7_XHTL8nhU7CMcqVIfOMVDzSgpTtTSGRDBE1w8FVHPQZv12wiJeAF/s400/s.%C3%BCz%C3%BCml%C3%BC_zencefilli3.jpg" style="DISPLAY: block; MARGIN: 0px auto 10px; CURSOR: hand; TEXT-ALIGN: center" /></a><br /><span style="color:#000000;">Tarife geçmeden önce, siyah çekirdekli üzümün hem mükemmel bir antioksidan olduğunu, hem de bolca demir içerdiğini vurgulamak istiyorum. Benim aldığım doğal ürün dükkanında "Antep karası" adıyla satılıyordu bu üzümler. Ancaaaak... çekirdeklerini yemek herkesin hoşuna gitmeyebilir! Bu nedenle dileyenler çekirdeksiz kuru üzüm de kullanabilirler. Oldukça küçük (4 kişilik) bir kek oluyor, normal ebatta bir kek olsun isterseniz ölçüleri 2 katına çıkarmanız gerekebilir. Kalan dilimleri benim yaptığım gibi streç filme sarıp buzluğa atabilirsiniz, yemeden birkaç saat önce dışarı çıkartırsanız ilk günkü tazeliğinde olacaktır.<br /></span><br /><strong><span style="color:#000000;">Malzemeler:</span></strong><br /><span style="color:#000000;"></span><br /><span style="color:#000000;">- Yarım su bardağı esmer şeker</span><br /><span style="color:#000000;">- 1 adet yumurta </span><br /><span style="color:#000000;">- 1/2 su bardağı yağsız süt</span><br /><span style="color:#000000;">- 1/2 su bardağı tam buğday unu</span><br /><span style="color:#000000;">- 1/2 su bardağından az beyaz un</span><br /><span style="color:#000000;">- 1/2 paket kabartma tozu</span><br /><span style="color:#000000;">- 6 adet doğranmış günkurusu kayısı</span><br /><span style="color:#000000;">- 1 avuç çekirdekli siyah üzüm</span><br /><span style="color:#000000;">- 1 avuç iri dövülmüş ceviz</span><br /><span style="color:#000000;">- 2 tatlı kaşığı toz zencefil</span><br /><span style="color:#000000;">- 1 tatlı kaşığı tarçın</span><br /><span style="color:#000000;">- 1/2 tatlı kaşığı karanfil tozu</span><br /><br /><strong><span style="color:#000000;">Yapılışı:</span></strong><br /><strong><span style="color:#000000;"></span></strong><br /></strong><span style="color:#000000;">1. Yumurtayı ve esmer şekeri mikserle 5-6 dk kadar çırpın. Sütü ekleyip tekrar karıştırın. </span><br /><span style="color:#000000;"></span><br /><span style="color:#000000;">2. Unları, kabartma tozunu, tarçın ve zencefili ayrı bir kaba eleyin. Daha sonra bu karışımı sıvı karışıma ekleyip tahta kaşıkla karıştırın. </span><br /><span style="color:#000000;"></span><br /><span style="color:#000000;">3. Üzümleri, kayısıları ve cevizleri hafifçe unlayın. Daha sonra onları da hamura ekleyip karıştırın. Hamuru yağlı kağıtla kapladığınız <em>(mutlaka yağlı kağıt kullanın, kekte yağ olmadığı için meyveler dibe çökerse çıkarmanız zorlaşır)</em> küçük bir kek kalıbına dökün. Ben küçük boy dikdörtgen kek kalıbı kullandım. </span><br /><span style="color:#000000;"></span><br /><span style="color:#000000;">4. Önceden 160 derece ısıtılmış fırında yaklaşık 25 dk pişirin. </span><br /><br /><img alt="" border="0" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5059970024236170354" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjEB0RGUaHpz1aBnkHWwqNRw7bFSq4OUaAhtnE9peviGO2Ji_YHfwroxruOfNSQ0AbGlFC7JyXu17Jd18VDvZUmjc0Oj2VJFdCLD-faWHTkfpEbjLOiIn9JkTuPN5ZJka1KZ9TCbDmdli13/s400/s.%C3%BCz%C3%BCml%C3%BC_zencefilli2.jpg" style="DISPLAY: block; MARGIN: 0px auto 10px; CURSOR: hand; TEXT-ALIGN: center" /><span style="color:#000000;"><br />Ben gerek duymadım ama dilerseniz tarifte önerildiği gibi keki fırından alınca üzerine inceltilmiş esmer şeker ve tarçın karışımı serpebilirsiniz...<br /></span>

Siyah üzümlü, zencefilli kek

Kek yapılan zamanlar -eğer bir konuk için yapmıyorsanız- moral zamanlarıdır.. Evdeyseniz, keyfiniz biraz az şekerliyse, haftasonu gazeteleri...

Devamı »

Toprak Tencere yayında...

<span style="font-size:130%;"><strong><span style="font-family:verdana;">Artık sizlerle yeni sitemde buluşmak isterin. Buraya herhangi bir güncelleme yapılmamaktadır. Aynı zamanda burdaki tüm tarifler yeni sitemde mevcuttur.</span></strong> </span><br /><span style="font-size:130%;"><br /></span><a href="http://www.topraktencere.com"><span style="font-family:arial;font-size:130%;"><strong>Yeni siteme gitmek için buraya tıklayınız...</strong></span></a>

Toprak Tencere yayında...

Artık sizlerle yeni sitemde buluşmak isterin. Buraya herhangi bir güncelleme yapılmamaktadır. Aynı zamanda burdaki tüm tarifler yeni sitemde...

Devamı »

Kahvaltı keyfi iyi gelir...

<blockquote></blockquote><blockquote></blockquote><blockquote></blockquote><br /><br /><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiRrTsoampQiQ1hZv9pnyzdUkNlnWfG0Txd7NM3tLhbq5KL63maZPZM3jkuc2vz3w-OiQ_vq4VrnRrh17mstImjF1f0czomo7W4LteiLCWw8gBaPeTxwVZtDOxm6Vdm9mdAP6SdUDpBVSmG/s1600-h/akıtma_1.jpg"><img alt="" border="0" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5060275984821435538" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiRrTsoampQiQ1hZv9pnyzdUkNlnWfG0Txd7NM3tLhbq5KL63maZPZM3jkuc2vz3w-OiQ_vq4VrnRrh17mstImjF1f0czomo7W4LteiLCWw8gBaPeTxwVZtDOxm6Vdm9mdAP6SdUDpBVSmG/s400/ak%C4%B1tma_1.jpg" style="DISPLAY: block; MARGIN: 0px auto 10px; CURSOR: hand; TEXT-ALIGN: center" /></a><br /><span style="color:#000000;">Zaman zaman mutfağa küsme, sonra yine barışma dönemlerim oluyor. Mutfağa küsme dönemlerim aslında hayata da küsme dönemlerim -ki siz bunu yeni yazılarımın azalmasından anlıyorsunuz ya da anladığınızı düşünüyorum- o dönemlerde kabuğuma saklanmayı tercih ediyorum.. Her zaman buradan sizlere yansıyan ışıklı ruh halinde olamıyorum malesef.. Çıkmazlarım, çelişkilerim, çözümsüzlüklerim var. Ama herşeye rağmen bir ışık işçisiyim ben, daima ışığı aramak, ışığa koşmak ve içime alabildiğim tüm ışığı paylaşabilmek derdindeyim..<br /><br />Bunları niye yazıyorum şimdi?<br />Aslında uzun zamandır şablonda bekleyen güzel bir tarifi yayınlamak, haftasonu kahvaltınız için bir fikir vermek istemiştim. Ama sayfayı düzenlemek için açar açmaz annemle yaptığımız kahvaltıların özlemi doldu içime.. Uzun uzun haftasonu kahvaltısı yapmayalı, sofraya yeni birşeyler koymayalı çok oldu.. Hayatı her koşulda güzelleştirmeyi seven biri olsam da, tek başıma kocaman sofralar kurup yemek gelmiyor içimden Pazar sabahları. Kahvaltı tabağımı ufak sehpama koyup bir yandan gazetelere bir yandan televizyona bakarak kahvaltı yapıyorum ve tabi ki ne yediğimi anlamıyorum!<br /><br />Neyse ki bu özlemimi bir parça giderecek bir konuğum olacak haftasonunda.. Canım kardeşim Yılmaz geliyor, askerliğinin ilk evresini tamamlamış olarak.. Dağıtım izninin birkaç gününü evde geçirdi, kalanını İstanbul'da benimle ve arkadaşlarıyla geçirecek, sonra da onu Ağrı'ya yolcu edeceğim... Yine yollar.. yine uzak yollar!<br /></span><blockquote></blockquote><p><span style="color:#000000;">Gelelim peynirli akıtmalara...<br />Gelelim ki kahvaltı keyfi iyidir dedik madem, bir anlamı olsun, iyi gelsin..<br /><br />Geçenlerde yemekbiz mail grubumuzda sevgili </span><a href="http://www.teatime-blog.com/turkce"><span style="color:#000000;">Mine</span></a><span style="color:#000000;"> "cızlama" tarifi sormuş, bir grup üyesi de cızlamanın krep gibi, ama mayayla yapılan bir hamurişi olduğunu yazmıştı. Sanırım değişik şekillerde adlandırılsa da bahsedilen aynı hamurişi.. Bildiğim kadarıyla krepler mayasız olarak bol süt ve yumurtayla, mümkün mertebe incecik hazırlanıyor; akıtma ise daha kalınca olabiliyor ve maya kullanılabiliyor. Vereceğim tarifte olduğu gibi yumurta kullanmadan ve başka bazı eklemelerle akıtma yapmak da mümkün..<br /><br />Tarifi Dr. Oetker maya paketinde görüp, <em>değişik birşey istiyorum ve yapacağım!</em> dediğim bir haftasonu sabahı denemiştim. Tabi yarım ölçü yapmama rağmen akıtmaları 2 gün yedim ve yalnızken bu gibi faaliyetlerde bulunmanın gereksizliğini bir kez daha anladım. Gereksizdi belki ama çok lezzetliydi, <em>neyse hadi afiyet olsun, ama bir daha yapma</em> dedim kendime:)<br /></span><span style="color:#000000;"><br />Yazacağım ölçüler 2 kişilik. Ben tam buğday unu ve zeytinyağı ile yaptım, asıl tarif normal beyaz un ve sıvıyağ ile..<br /><br /><strong>PEYNİRLİ AKITMA<br /></strong></span><span style="color:#000000;"><strong><br />Malzemeler:<br /></strong><br /></span><span style="color:#000000;">- 1 su bardağı tam buğday unu<br />- 1/2 paket instant kuru maya</span><br /><span style="color:#000000;">- 1 çay kaşığı toz şeker</span><br /><span style="color:#000000;">- 1/2 çay bardağı zeytinyağı</span><br /><span style="color:#000000;">- 1 + 1/4 su bardağı ılık süt (yağsız kullandım)</span><br /><span style="color:#000000;">- 1/2 su bardağı rendelenmiş beyaz peynir</span><br /><span style="color:#000000;">- 1/4 demet maydonoz</span><br /><br /><strong><span style="color:#000000;">Yapılışı:</span></strong><br /><br /><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjLb2cG-bKOmXyRPJ2vyQ8S7vSlzSrRGgNv76mzdH4ImA1rr0-HF0LNPBFHQd1l38omMCwrHFXenlp6wtjuLZT2SKMS8t6No8w8dKbTLtp4MLnDoyRwvbq0S_RstnXFTAZMBABv5YKkAV9Q/s1600-h/akıtma_maya.jpg"><img alt="" border="0" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5060276289764113586" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjLb2cG-bKOmXyRPJ2vyQ8S7vSlzSrRGgNv76mzdH4ImA1rr0-HF0LNPBFHQd1l38omMCwrHFXenlp6wtjuLZT2SKMS8t6No8w8dKbTLtp4MLnDoyRwvbq0S_RstnXFTAZMBABv5YKkAV9Q/s200/ak%C4%B1tma_maya.jpg" style="FLOAT: left; MARGIN: 0px 10px 10px 0px; CURSOR: hand" /></a><span style="color:#000000;">1. Unu eleyip maya ile karıştırın. Şekeri, zeytinyağını ve sütü ekleyerek mikserle birkaç dakika çırpın. </span><br /><span style="color:#000000;"></span><br /><span style="color:#000000;">2. Mikseri çıkartıp karışıma peynir rendesini ve ince kıyılmış maydonozları ekleyin, kaşıkla karıştırın. </span><br /><br /><span style="color:#000000;">3. Kabın üzerini streçle kapatarak ılık bir ortamda kabarması için 1 saat kadar bekletin. Bu aşamada hamur hafifçe yükselip köpürecek. </span><br /><br /><span style="color:#000000;"><span style="color:#000000;">4. Hafifçe yağladığınız tavaya hamurdan (hamuru söndürmemeye dikkat ederek) birer kepçe dökerek önlü arkalı pişirin. Tümü pişene kadar önce pişenlerin sıcak kalmaları için ılık fırının içinde bekletebilirsiniz.</span> </span><br /><br /></p><p><img alt="" border="0" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5060275989116402850" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEipMZPc38vYiBX0Fdn2fLMKEsr_xk3dHyJnAyHXjhaYP0T95MwO9YS1pcWxHhxXV3r9jEtVgWQ1fvCLiOcg27keKoUyvTnDT24r9siiJu8QBEYPkn_NE7g2qL47rBs_YUV0Ibn0WgjRgAqj/s400/ak%C4%B1tma_2.jpg" style="DISPLAY: block; MARGIN: 0px auto 10px; CURSOR: hand; TEXT-ALIGN: center" /><br /><span style="color:#000000;">Akıtmaları sade olarak da servis yapabilirsiniz ama yanında peynir zeytinle ve bir bardak portakal suyuyla nefis oluyorlar..</span><br /><br /><em><span style="color:#000000;">Tüm annelerin, anne adaylarının, anneannelerin ve babaannelerin gününü şimdiden kutluyorum. Annemden uzakta olacağım bu yıl ona küçücük bir kurabiye ve çikolata paketi yollayabileceğim buradan ancak, ama umarım pakete sığdıramayacağım özlemim ve sevgim de ulaşır o "emek ellerine"..</span> </em></p><p></p>

Kahvaltı keyfi iyi gelir...

Zaman zaman mutfağa küsme, sonra yine barışma dönemlerim oluyor. Mutfağa küsme dönemlerim aslında hayata da küsme dönemlerim -ki siz bunu ye...

Devamı »

Ballı, cevizli, organik..

<blockquote></blockquote><br /><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgWBC3ROJYr9xH0guu8uDFNzFCAzYjQP8yR0AWGPIq0RaB4MPTPaPX-3NL84YIIpOSoPFpCsXlQuILfqnh3wGssb3x7p-Uv23SBTlmMNRDwzneREyYbDJxXwrz16OVioP0Zl2DUutfto_zV/s1600-h/ballıcevizli3.jpg"><img alt="" border="0" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5061748411279654162" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgWBC3ROJYr9xH0guu8uDFNzFCAzYjQP8yR0AWGPIq0RaB4MPTPaPX-3NL84YIIpOSoPFpCsXlQuILfqnh3wGssb3x7p-Uv23SBTlmMNRDwzneREyYbDJxXwrz16OVioP0Zl2DUutfto_zV/s400/ball%C4%B1cevizli3.jpg" style="DISPLAY: block; MARGIN: 0px auto 10px; CURSOR: hand; TEXT-ALIGN: center" /></a><br /><span style="color:#000000;">Tüm malzemelerinin organik olduğu, içine hiçbir katkı malzemesi konmamış yiyecekler düşlüyorum.. Yediğim herşeyin bedenim tarafından sevinçle kabul edildiğini, bedenimin yediklerimden dolayı bana kızmayıp teşekkür ettiğini, onlardan aldığı enerjiyle hayata daha sağlam tutunduğunu ve bunun ruhuma mutlulukla yansıdığını...<br /><br />Tamamen organik beslenebilmeyi hep hayal ediyorum.. Herşeyin yediğim kütür kütür bir elma kadar doğal olmasını.. Şekeri hayatımdan tamamen çıkarmayı mesela.. Boyalı, jöleli pastaları nasıl yemiyorsam, beyaz un ve şeker kullanılmış diğer hamurişlerine de hayır diyebilmeyi.. Reddettiğim daha başka şeyler gibi.. Ben böyle hayaller kuruyorum. <em>"amaaan sonuçta hepimiz öleceğiz!" </em>diyenlere <strong>"evet ama ben kendi ellerimle kendime ve sevdiğim insanlara kanser kapısını açmak istemiyorum"</strong> diyorum.. <em>"amaaan, onda katkı bunda katkı, tası tarağı toplayıp dağda bir kulübede mi yaşayalım?"</em> diyenlere, <strong>"ahh keşke!"</strong> diyorum..<br /><br />Keşke..<br />Keşke dünyaya daha az zarar verebilsem.. bıraktığım iz daha da küçülse.. Hiçbir canlıya hiçbir zararım dokunmadan gidebilsem bu dünyadan..<br /><br /><strong>Zerrin</strong>'le buna benzer şeylerden de bahsettik Cumartesi günü buluştuğumuzda. Sevgili okur-arkadaşım Zerrin'e, onun da aynı şeyleri düşündüğü sanki içime doğmuş gibi, neredeyse organik sayılabilecek kurabiyeler yapıp götürmüştüm. Zerrin kurabiye paketini önce evde açacağını söyledi, sonra dayanamayıp birinin tadına baktı. İçinde şeker olmadığını, bal olduğunu söylediğimde de <em>"işte aslında şekere gerek yok!"</em> dedi. Kahvelerimizi yudumlarken keşkelerimizi ve hayallerimizi konuştuk ardından.. Ama onlar bize kalsın deyip kurabiyelerin tarifini paylaşıyorum:)<br /><br />Kurabiyelerde </span><a href="http://www.sadeorganik.com/"><span style="color:#000000;">Sade</span></a><span style="color:#000000;">'nin organik ürünlerini kullandım; yani ceviz, bal, un ve tarçın onlardan gelen "kurabiyelik paketi"ndendi. Zeytinyağı zaten Ege'mden, tereyağı annemin köylü bir teyzeden alıp getirdiği ve buzluğa attığım kalıptan.. Tek katkı malzemesi kabartma tozu ve üste sonradan ya az tatlı olduysa endişesiyle serptiğim pudra şekeri oldu. Aslında hiç serpmesem de olurmuş.. Kurabiyelerin tadına baktıktan sonra paketlerken, en azından bu kadarını yapıyorum diye düşündüm, en azından çabalıyorum..<br /></span><br /><img alt="" border="0" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5061748402689719538" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg14dxzsa2jN7d47Wlt9RJMWdZAqZCW_nnQKGH3rFIZ1ptX8AzrmZYR0Rge3zN2OG8frC6O4oWpDAme1-p7Euoc_GNWjtkaWCtykeiOAiP5uThb756L681qa2U0gj3ebHokgYTKPpv4E5fm/s400/ball%C4%B1cevizli1.jpg" style="DISPLAY: block; MARGIN: 0px auto 10px; CURSOR: hand; TEXT-ALIGN: center" /><br /><span style="color:#000000;"><strong>Malzemeler:</strong><br /><br /><em>Hamur malzemesi:</em><br />- 1/2 su bardağı zeytinyağı<br />- 1/2 su bardağı eritilmiş tereyağı<br />- 1 su bardağı yoğurt<br />- Aldığı kadar tam buğday unu<br />- 1 paket kabartma tozu<br /><em>İç malzemesi:</em><br />- 2 yemek kaşığı bal<br />- 1 su bardağı dövülmüş ceviz<br />- 1/2 tatlı kaşığı tarçın<br /><br /><strong>Yapılışı:</strong><br /><strong></strong><br />1. Zeytinyağını, eritilmiş tereyağını ve yoğurdu tel çırpıcı ile karıştırın. Daha sonra bir miktar un ekleyin ve kabartma tozunu da ekleyip yoğurmaya başlayın. Gerektikçe un ekleyin. Elinizden kolayca ayrılan yumuşak bir hamur olacak.<br /><br />2. Ayrı bir kapta cevizleri, balı ve tarçını karıştırarak iç malzemenizi hazırlayın. Fırın tepsisine yağlı kağıt serin, fırını 180 derecede ısıtmaya başlayın.<br /><br />3. Hamurdan ceviz büyüklüğünde parçalar kopartıp avucunuzda hafifçe yassıltın, ortasına iç malzemeden 1 tatlı kaşığı kadar koyun. Hamur kenarlarını ortada toplayıp parmak uçlarınızla yapıştırın, hafifçe yuvarlayıp tepsiye sıralayın.<br /><br />4. Kurabiyelerinizi ısınmış fırında 20 dk kadar pişirin. Fırından çıkıp soğuduktan sonra dilerseniz üzerine pudra şekeri serpin.<br /></span><p><img alt="" border="0" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5061748406984686850" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjT01obWGi5pKSr613rNm_1SmMt3B8Bvu5GtCmFYLHSrR2FD57KmyMpBrAErau4hrFZZ9QWb9707XrPxzZgQmCJsJBJ5zyt32kPjI0sP8fnvGorJOFyIhDU5x8iFEasI48BSDS5Tre62PG8/s400/ball%C4%B1cevizli2.jpg" style="DISPLAY: block; MARGIN: 0px auto 10px; CURSOR: hand; TEXT-ALIGN: center" /><br /><span style="color:#000000;">Hamurdaki yoğurttan dolayı poğaça ya da çörek gibi yumuşak kurabiyeler oluyorlar. Sanırım çocuklar da severek yiyeceklerdir. Denerseniz çayınızla birlikte yerken kendinizi iyi hissetmeniz dileğiyle..<br /></span></p>

Ballı, cevizli, organik..

Tüm malzemelerinin organik olduğu, içine hiçbir katkı malzemesi konmamış yiyecekler düşlüyorum.. Yediğim herşeyin bedenim tarafından sevinçl...

Devamı »