İnanılmaz bir yoğunluk ve yorgunlukla geçiyor günler...
Zaman zaman "dur bir nefes al!" demek zorunda kalıyorum kendime, "sakin ol!"
Sararmış yaprakları görmekle yetinme, bak onlara, sonbaharın usulca çekilişine, yakında gelecek olan kıştan önceki son güneşli zamanlarda ağaçların o güzelim kızıllığına bak! Dur bir nefes al... Sabahın kokusunu içine çekmeyi unutuyorsun ya bazen, unutma! Garip bir telaş halinde geçerken zaman, bazı anlar herşeyin dışında, kıyıda kalmayı seç.. kıyıdan bak, tüm tuhaflıklara! Nereye koşuyorsun ki bunca telaşla? dur... ve derin bir nefes al...
Huzurlu ve sessiz bir ortamda kendimle kalıp içime dönebilmeyi özledim. Evet galiba şu sıra en çok kendimi özledim.. Neyse ki herşeyin geçiciliğini, hayatın kısalığını, sanatın uzunluğunu, başlayan herşeyin bittiğini biliyorum. Uzun olmayan bir süre sonra, her köşesinin güzel olması için didindiğim küçük mutfağımda az sonra tarifini vereceğim kek gibi güzel şeyler yaparak kendimi mutlu edebileceğimi de...
Bu yumuşacık ve leziz kek, aslında klasik, hani arasıra yapıp yemezsek özlediğimiz ev keklerinden... Benim için özelliği, eski işimdeki son günümde ofise getirdiğim "veda keki" olmasıydı.. Bir önceki akşam hiç vaktim olmadığı ama ofise de mutlaka birşey yapıp götürmek istediğim için klasik bir kek yapmaktan başka çare bulamamış ve Piyale'nin tariflerinden olan bu keki çabucak yapmıştım. Neyse ki beklediğimden daha güzel bir kek olmuştu. Keki mutfakta keserek iş arkadaşlarıma paylaştırdıktan sonra turuncu kupama kahvemi doldurup yukarı çıkmış, masamda son kahve keyfimi kekimle birlikte yapmıştım.
Hemen bir itiraf: Sanırım una yeterince bulamadığım için kuru kayısılar hafifçe dibe çökmüştü:) Ama kekin üzerine de bu hatayı affettirecek kadar hoş bir kıtırlık vermişlerdi, özellikle de kakaoyla birleşince! Yiyen herkes de beğenince tarif paylaşılacaklar arasına almıştım, ama paylaşmak ancak mümkün oldu... Şu sıralar iftar sonrası çay içerken, ya da sahurda kahvaltılıkların yanında gayet güzel gidebilir. Çay keyfine klasik bir kek her zaman yakışır. Ben kahveye eşlik ettirmiştim ama çayla sanki daha güzel olur gibi geliyor şimdi.. Ya da benim canım feci şekilde ev keki istiyor...
Yine aynı şeyi söyleyeceğim ama, yaparsanız benim için de ufak bir dilim yer misiniz?
Malzemeler:- 5 adet yumurta
- 2 su bardağı toz şeker
- 1 su bardağı süt
- 1 su bardağı sıvıyağ (ben soya yağı kullandım)
- 2,5 su bardağı un
- 1 paket kabartma tozu
- 1/2 su bardağı kuru kayısı (mümkünse günkurusu kullanın)
- 1 su bardağı dövülmüş ceviz
Yapılışı:
1. Öncelikle kullanacağınız kuru kayısılar sertse kısa bir süre sıcak suda bekletin, daha sonra kurulayın ve küçük küçük doğrayarak una bulayın.
2. Yumurtalarla şekeri geniş bir kabın içinde mikserle yaklaşık 10 dk boyunca çırpın.
3. Süt ve sıvıyağı ekleyerek kısa bir süre daha çırpmaya devam edin.
4. Unu ve kabartma tozunu birlikte eleyerek karışıma yavaş yavaş ekleyin, mikserin düşük ayarında malzemeler özleşene kadar karıştırın.
5. En son hazırladığınız kuru kayısıları ve cevizleri ekleyerek karıştırın. Karışımı yağlanmış büyükçe bir kek kalıbına dökün (ben 26 cm.lik kelepçeli kalıbımı kullanmıştım).
6. Önceden ısıttığınız 180 derece fırında 1 saat kadar pişirin. Son 15 dakikada kürdan testiyle kontrol etmeyi ihmal etmeyin. Soğuduktan sonra üzerine bolca kakao serperek dilimleyip servis yapabilirsiniz...
Son bir not!
Malzemelerin miktarları fazla gibi görünebilir ama değil; herşeyi tam kıvamında, büyükçe bir kek oluyor. Sonra çayınızı demliyorsunuz ve daha fazla sabredemeden tadına bakıyorsunuz:)
(Benim dilimimi de unutmuyorsunuz değil mi?)
Yorum Gönder