Hoşgeldin bebeğim...
Acele ettin gelmek için dünyaya, ama mutlaka var bir bildiğin.. Öyle güzel şeyler yaşayacaksın ki, anneciğinin karnında durmak istemedin daha fazla belki de... Uçları sarı- dipleri kumral saçların, minicik bedenin, upuzun parmakların, gül dudaklarınla nasıl da güzelsin!
Kucağında uyurken saatlerce, hiç bilmediği duygularla tanıştırdın teyzeni.. Senden öyle zorlukla koptu ki, geceleri uykusunda martıların seslerini bile senin ağlayışın zannediyor teyzen.. Hala bebek kokunu duyuyor, boğazı düğümleniyor senin her gün büyüyüşünü izleyemeyecek diye, bir uzak şehirde...
Sana "İrem" dedi teyzen, annense "Hayal"..
İrem Hayal oldun, deden kulağına öyle fısıldadı ismini. İsminle büyü bebeğim..
Ve dünya üzerindeki henüz üçüncü gününde, kucağında uyuyorken anlattı teyzen sana neden İrem dediğini.. Bir şarkıyla..
"Yıldızlar yağıyordu gece mavilerine
Bulutlarda tuhaf bir beklenti
Yürüyor kainat toprak yırtılıyordu
Tozlu heyecanlarla dökülüyor duvarlar
Uç yalnız uç alaca tüylü kuş
Uç yalnız uç başında bulut
Uç yalnız uç alaca tüylü kuş
Uç yalnız uç sevdalı bulut
Seni hiç anlamadan şaşkın seyrettiler
Olağanüstü renklerine bakıp
Işıklı semalarda uçucu masumluğun
Sonsuz diyarlara kanat açıp süzülen
Uç yalnız uç alaca tüylü kuş
Uç yalnız uç başında bulut
Uç yalnız uç alaca tüylü kuş
Uç yalnız uç sevdalı bulut
Asla pes etme! Sarıl hayata..
Sımsıkı sarıl yalnızlığına
Tek gerçek olan sensin
Yedi kat göklerdesin
İnandığın ötelere.. ötelere..
Uç yalnız uç alaca tüylü kuş
Uç yalnız uç başında bulut
Uç yalnız uç alaca tüylü kuş
Uç yalnız uç sevdalı bulut
Uç yalnız uç...."
Yorum Gönder