maskeli balonun tam ortasındayız biz, ama yok maskelerimiz..
giysilerimiz bile yok ruhlarımızı örten..
yalnızca bedenlerimiz..
kanatlarımız yokolmadı ki bizim.. kozamızı delip kelebek olduğumuzda.. gökkuşağı renklerinde parlıyordu kanatlarımız.. uçtuk.. uçuyoruz ötelere.. arınıyoruz, yıkanıyoruz uçarken.. uçtukça anlıyoruz.. anladıkça büyüyoruz.. büyüdükçe çoğalıyoruz..
"aşk kapıları"nda akarken ilk gözyaşları, "yılan ısırığı" oluyor, derken "dem"... dem'leniyoruz gecelerin en koyu karanlıklarında, ışığın aşkıyla...
elele, yürek yüreğe bir büyüyü paylaşacak, bir kez daha çoğalacağız...
en derin yüksekliklerde!
ışık ve sevgiyle...
Yorum Gönder