0

Zor günler başlığı daha fazla kalsın istemedim. Sizin olduğu kadar benim de içim sıkılıyordu zira, giden bir gemiyi görmekten (geminin bir suçu yok tabi). Merakınızı gidermek, bir ses vermek istedim.

Öncelikle ne vedası bu diyeceksiniz, hemen onu söyleyeyim. Çok sevdiğim, yıllardır tiryakilik derecesinde içtiğim kahveyi son zamanlarda azaltmış olsam da artık tamamen veda ettim. Seramoni bile yaptım onun için! Dün doktorla görüşmemin ardından ofise geldim, birşeyler yedim ve ardından, nasıl olsa ilaçlara akşam başlayacağım diyerek son kahvemi hüzünle yudumladım..

Ağır anemi (kansızlık) teşhisi kondu bana, sevgili okur-dostlar.
Ciddi derecede demir, B12 ve folik asit eksikliği. Üçü birden.
Oysa kendime pek bir iyi baktığımı zannederdim ben..

Sebze yiyorum ya, ot düşkünüyüm ya, süt-yoğurt-yumurta yerim ya hani.. Çok bilirim ya nerde ne vitamin var, ne yararlı ne zararlı. Olmamış işte. Bir yerlerde yanlışlık yapmışım. Vejetaryen oluşumu asla sorgulamıyorum, tanıdığım çok sağlıklı vejetaryenler var üstelik, sorguladığım şey kendime koyduğum kurallarım, kısıtlamalarım.. Kaloriden kısarken başka şeylerden kendimi mahrum bırakışım.. Kendi elimle kendime verdiğim zararı bu yaşıma dek farketmeyişim..

Kendime kızıyorum, bana kızanlara da hak veriyorum, ne diyeyim başka bilmiyorum..

Hemen tedaviye başlandı, sık sık kontrollerim olacak ve sanırım uzun bir dönem tedavi devam edecek.

Kahvaltılardaki keyif çaylarıma da veda ettim.. Onun yerini portakal suyu aldı, her gün 1 bardak. Uyanır uyanmaz pekmez. Sil baştan yapılan bir diyet listesi. Değişen bir beslenme düzeni.

Durum budur.
Ne zaman yeni bir tarif denenir de paylaşılır bu Kahvenin mutfağında, bilmiyorum.
Ama en kısa zamanda, keyifli bir yazıyla dönmek istiyorum..

Yorum Gönder

 
Top