Oğlumun Elmalı Turtası

 Üzerinde mutfak önlüğü ile sandalyenin üzerinde elmalı turta yapan

bu küçük yaramaza dikkat!!!

Biz akşam faaliyetlerinde kendimizi aştık...

Kek, turta, pasta...

Hiçbir şey bulamazsak "anne, bıcı yapalım" diye tutturuyoruz.

En son maarifetimiz  ise Elmalı Turta...

Verilen pozları görüyorsunuz...

Ama halen fotoğraf makinesini sevmiyoruz,

hemen suratımız asılıyor "anne, çekme..."

Bu sefer nasıl oldu ise gönüllü birkaç poz verdi.

Gelelim tarifimize;

Aslında bu bizim elmalı pasta hamurumuz ama biz onunla turta yaptık ;)

Bu dediklerim saat 23.30 civarı oluyor...

Turta piştiğinde saat gece 01.30 civarıydı.

Kuzey'in gece uyumayalım krizlerinden biriydi.

Biz de geceyi böyle değerlendirdik ve tatlandırdık.

Oğlumun sanat eseri için meraklandığınızı biliyorum ;)

Malzemeler

1 su bardağı pudra şekeri

1 su bardağı yoğurt

1 margarin

1 adet kabartma tozu

Aldığı kadar un

İç malzemesi

5-6 adet elma

yarım çay bardağı şeker (elmalarınız ekşi ise arttırılabilir)

yarım çay bardağı su (elmalar rendelerken çok sulanırsa koymayabilirsiniz)

Tarçın

Ceviz

Hazırlanışı

Yapılışına gelince; önce iç malzememizi hazırlıyoruz.

Elmaları rendeliyelim, şeker ve su ile birlikte tavada

suyunu çekinceye kadar pişiriyoruz. 

Ocağını kapatınca ceviz ve tarçınını ekleyip güzelce karıştırıyoruz.

Sonra tüm malzemeyi kullanarak

kulak memesi yumuşaklığında bir hamur yoğuruyoruz.

Hamurun 2/3'ünü yapacağımız tepsiye minik ellerin yardımıyla yayıyoruz.

Zafer pozunu görüyorsunuz.

Parmağıyla hamura açtığı delikler konumuzun dışında ;)

 Kaşıkla ne yapıyor diye düşünebilirsiniz,

sadece poz veriyor ;)

Şimdi o kaşıkla iç malzemesini hamurun üzerine yayacağız,

tabii ki küçük şefin yardımıyla...

Sonra ayırdığımız hamuru ustabaşına bırakıyorsunuz ki kafasına göre süslesin.

Ben biraz göstereyim dedim ama

"öyle değil, annecim. Ben sana öğreteyim." dedi.

Bir de  "Bak! küçük küçük.." diye tarif etmez mi, yedim onu.

Bilmiş...

 

 Hemen de bozuluruz, suratımız düşer...

İşte sonuç.. 

Picasso oğlum benim...

Ben hiç karışmasaydım eminim daha güzel olacaktı.

Bir güzel olmuş, bir güzel ki anlatamam.

Yanında çay ;)

Ama en güzeli oğlumun mutluluğuydu...

Afiyet olsun...