Geçen Cumartesi akşamı Arzu-Ülfet Aygen'in "Beyaz Unsuz Şekersiz Hamur İşleri" kitabına dalıp epeyce okudum. Kitabı elimden bıraktığımda hemen mutfağa girmek için sabırsızlansam da gecenin 1'iydi:) O yüzden ertesi gün kitaptaki keklerden birini denemeye karar verip uyudum. Bir diğer kararım da çarşıya çıktığımda aktara uğrayarak krem tartar, saf vanilya ve deniz tuzu sormaktı!
Ertesi sabah kahvaltıda anneme uzun uzun okuduklarımdan bahsettim. Arzu hanımın kitabında anlattıkları, aslında hep bildiğim ama bazen önemsemediğim ya da dikkat etmediğim kimi gerçekleri tekrar hatırlatması ve bilmediklerimi öğretmesi açısından çok yararlı oldu. Ve hemen mutfağa girip onların deyimiyle "gerçek yiyecekler" hazırlamak ve yemek için özendirdi!
Normalde haftada bir kek ya da kurabiye yapmaya çalışıyorum, hem annemin bazen ani gelebilen konukları için, hem babam sabahları kahvaltıda yemeyi sevdiğinden, hem de Sevim uzun çalışma saatlerinde ofiste birşeyler atıştırmaya ihtiyaç duyduğundan (ve hazır kekleri, bisküvileri yemesini istemediğimden)... Bu haftanın kekleri de işte bu muffinler oldu. Aslında kitaptaki kuruyemişli keki denemek istiyordum, benim damak tadıma çok uyacağını tahmin ettiğim için, ama şeker yerine hurmayla tatlandırılan bu keki yapmak için markette hurma bulamadım. Çarşıya çıkmadan önce keki yapmak istediğim için de pekmezli muffinleri denemeye karar verdim...
Muffinler misler gibi kokularla fırından çıkıp soğuduktan sonra ilk tadan Sevim oldu. "Mis gibi kakaolu!" yorumunu yapınca güldüm, keçiboynuzu pekmezinin marifeti bu işte! Gerçi annem üzüm pekmezini tercih ettiği için ben iki pekmezi karıştırarak kullanmıştım ama o kadarı bile çikolata rengini ve aromasını vermeye yetmiş.. Şeker kullanılmayan, pekmezle tatlanan, üstelik tam buğday unuyla yapılan bu muffinleri hafif birşeyler arıyorsanız mutlaka denemenizi öneririm. Kan şekerinizi dengeleyecek, tatlı ihtiyacınızı giderecek, iyi gelecekler:) Rafine şekerin vereceği zararlardan korunarak da güzel hamur işleri yapmak gerçekten mümkün...
Malzemeler: (12 adet muffin)
- 125 g eritilmiş tereyağı
- 1 çay bardağı pekmez
- 2 adet yumurta (oda sıcaklığında)
- 1 çay bardağı ayran
- 1 çay bardağı süt
- 2 su bardağı tam buğday unu
- 1,5 tatlı kaşığı karbonat
- Bir tutam deniz tuzu
- Bir tutam muskat rendesi (isteğe bağlı)
Yapılışı:
1. Fırınınızı 200 derecede ısıtın. 12'li minik kek kalıbını yağlayıp unlayın.
2. Tereyağını geniş bir kabın içinde pekmez, yumurta, ayran ve sütle birlikte çırpın.
3. Un ve karbonatı ayrı bir kabın içinde eleyin. Eleğin üstünde kalan kepeği de katın. Üzerine tuz ve kullanıyorsanız muskat serpiştirip güzelce karıştırın.
4. Tahta kaşıkla sıvı karışımı kuru karışıma yedirin. Fazla karıştırmadan hemen kalıplara dökün.
5. Muffinleri 10-15 dk kadar fırınlayın (ben 20 dk pişirdim, almadan önce kürdanla kontrol edebilirsiniz). Fırından alıp 5 dk bekledikten sonra kalıplardan çıkartıp soğumaya bırakın.
Kitapta bu tarife bir de alternatif verilmiş ki kayısı mevsimi gelince ben denemeyi düşünüyorum:
Kuru malzeme içine 6 yemek kaşığı hindistan cevizi ekleyip, pekmezi 1,5 çay bardağı kullanarak, karıştırma sırasında 12 adet küçük doğranmış taze kayısı eklenirse "kayısılı hindistan cevizli muffinler" elde edilebilir... Denemeye değer!
Son birkaç not:
* Sevgili baharatçım buralarda bulamayacağımı düşündüğüm deniz tuzunu stoklarından çıkarınca çok sevindim. İzmir'e giden olsa da sipariş etsem derken meğer burda da varmış.. Gerçi öğütülmüş değil ama sıcak ve sulu yemeklerde zaten hemen eriyor.
* Krem tartar denilen nesne ile tanıştığıma çok memnunum, en kısa zamanda kendi kabartma tozumu yapacağım ve böylece bir katkı maddesini daha hayatımdan çıkaracağım:) (tabi deneme sonucundan memnun kalırsam)
* Hayatımda ilk kez gerçek vanilya çubuğu gördüm. Pek sevimli! Onu kaynayan tatlıya atıp sonra çıkarıp çöpe göndermeye kıyabileceğimi zannetmiyorum. Saf vanilya aldım o yüzden. Kristal gibi bir yapısı var, çok azı bile ortalığı misler gibi kokulara boyamaya yeterliymiş. Aktarın sımsıkı kapalı poşeti bile vanilya koktuğuna göre sütlü tatlılara nasıl bir aroma verecek kimbilir!
Yorum Gönder