"tüm zamansızlıkları içinde sevginin..."

Gelin olmak ne güzelmiş…
Danteller, inciler, çiçekler…
Beklediğim, özlediğim, sevdiğim adamın elini sımsıkı tutarak çıktığım merdivenler..

Nemlenen gözleri annelerimizin, nice kucaklanış, nice gülümseme, nice kanat çırpışı yüreklerimizin…

İki ayrı kentte, iki ayrı heyecan..
Yollarda geçen yarı uykulu, yorgun saatler.. Çocukluk kentimde imza atarken, iki gün sonrasında İstanbul’umuzda dans ederken ve dostlarımız bizi kucaklarken, zamansızlıkları içindeydik sevginin…

Ve ardından Ayvalık sokaklarında, bir başka zamansızlıktaydık…
Henüz döndük İstanbul’a, kucağımızda bir yığın anı, bir yığın fotoğraf..
Anlatılacak ne kadar çok şey var.. ve onları anlatabilecek ne kadar az sözcük…